Alislaam Pagsusumikap na Buhayin ang Relihiyong Islam ng Buong buo
وعن سمرة السوائي والد جابر رضي الله عنهما قال: كنا عند النبي – صلى الله عليه وسلم – إذ جاءه رجل فقال يا رسول الله ما أقرب الأعمال إلى الله قال صدق الحديث وأداء الأمانة، قلت يا رسول الله زدنا قال صلاة الليل وصوم الهواجر قلت يا رسول الله زدنا قال كثرة الذكر والصلاة علي تنفي الفقر قلت يا رسول الله زدنا قال من أم قوماً فليخفف فإن فيهم الكبير والعليل والصغير وذا الحاجة (معرفة الصحابة لأبي نعيم، الرقم: 3572، وسنده ضعيف كما في القول البديع صــ 278)
Si Samurah Suwaai radhiyallahu anhu, ang ama ni Jaabir radhiyallahu anhu, ay nag-ulat: Minsan kami ay kasama ng Rasulullah sallallahu alayhi wasallam nang may isang lalaki ang lumapit kay Rasulullah sallallahu alayhi wasallam at nagtanong, “O Rasulullah sallallahu alayhi wasallam! Aling gawain ang higit na nakalulugod sa Allah ta’ala?” Sumagot ang Rasulullah sallallahu alayhi wasallam, “Tapat na pananalita at pagtupad ng mga tiwala.” Sinabi ko, “O Rasulullah sallallahu alayhi wasallam! Mangyaring bigyan kami ng karagdagang payo (tungkol sa mga aksyon na nakalulugod sa Allah ta’ala)!” Sinabi ng Rasulullah sallallahu alayhi wasallam, “Ang pagsasagawa ng salaah sa gabi at pag-aayuno sa mainit na araw.” Pagkatapos ay sinabi ko, “O Rasulullah sallallahu alayhi wasallam! Mangyaring bigyan mo pa kami ng karagdagang payo!” Ang Rasulullah sallallahu alayhi wasallam ay nagsabi, “Ang pagsasagawa ng masaganang zikr at paghahatid ng Salawat sa akin ay magpapapawi ng kahirapan.” Muli akong nagtanong, “O Rasulullah sallallahu alayhi wasallam! Mangyaring bigyan mo pa kami ng karagdagang payo!” Sinabi ng Rasulullah sallallahu alayhi wasallam, “Ang namumuno sa mga tao sa salaah ay dapat magsagawa ng isang maiksi na salaah, dahil kabilang sa kongregasyon ang matatanda, may sakit, kabataan at mga taong nangangailangan.”
Pagdaragdag ng ‘wasallam’ sa Salawat
Isinalaysay ni Ebrahim Nasafi rahimahullah: Sa isang pagkakataon, nakita ko ang Rasulullah sallallahu alayhi wasallam sa isang panaginip. Sa panaginip, hindi ako sigurado kung hindi siya nasisiyahan sa akin. Iniunat ko ang aking kamay, hinawakan ko ang mga kamay ng Rasulullah sallallahu alayhi wasalla. at hinalikan ko ang mga ito. Nagtanong ako sa labis na pagkabalisa, “O Rasulullah sallallahu alayhi wasallam, ako ay talagang isa sa mga tagapaglingkod ng Hadith. Ako ay kabilang sa Ahlus Sunnah (sa mga sumusunod sa iyong landas) at ako ay isang manlalakbay mula sa malayo. Maawa ka sa akin. Nagagalit ka ba sa akin?” Ang Rasulullah sallallahu alayhi wasallam ay ngumiti at nagsabi, “Kapag binibigkas mo ang Salaat, bakit hindi mo binibigkas ang Salaam?” Pagkatapos noon, naging kanaugalian ko na rin ang pagbigkas ng ‘wasallam’. (AlQawlul Badee pg. 488)
